Blog 1: samen
Midden in de nacht word ik gebeld door Margriet, ze heeft weeën. Vanaf gisteravond zijn de weeën begonnen, eerst elk half uur heel licht, maar nu komen ze al wel binnen de 5 minuten en zijn ook wel veel pijnlijker geworden. Ik zeg dat ik er gelijk aankom. Kom maar achterom zegt Margriet, want mijn man zit nog in het buitenland op de vrachtwagen en is onderweg. Snel kijk ik nog even wat het adres is op de ipad en of er nog bijzonderheden zijn geweest in de zwangerschap. Margriet verwacht haar eerste kind en wil graag thuis bevallen en de zwangerschap is vlekkeloos verlopen. Ik kleed mij aan en loop naar buiten, het is een heldere nacht zo midden in maart, nog wel koud. Snel start ik de auto en doe de verwarming aan. Het is niet ver rijden en na 10 minuten rijd ik het erf op, de lichten in het hele huis zijn aan.
Margriet ligt boven in bed de weeën op te vangen, zo te zien zijn ze al heel krachtig en verwacht ik dat de bevalling niet zo heel lang meer zal duren. Ze puft ze dapper weg en kan tussendoor goed ontspannen. Ik krijg een klein glimlachje als de wee afgelopen is. Ze vindt het nu echt niet leuk meer en wil graag dat haar man er is. Die is onderweg vanuit België en zal over ongeveer een uur thuis zijn. Ik hoop dat hij de geboorte nog mee kan maken, gezien de snelheid van de bevalling. Ik doe een paar controles bij Margriet en voel dat ze al 8 cm ontsluiting heeft. Op bed liggen is nu niet meer fijn en ik stel voor om onder de douche te gaan. Dat lijkt haar een goed plan.
Ondertussen leg ik alle spullen klaar die ik uit de auto heb gehaald en bel het kraamcentrum. Het is erg druk krijg ik te horen, maar ze proberen iemand te sturen. Dan doen we het voorlopig maar samen is mijn conclusie. Ik krijg een enorme rust over mij heen, hier midden in de nacht, buiten alles donker en stil en hier in huis wordt er straks een nieuwe baby geboren. Ik hoor dat Margriet persdrang heeft en begeleidt haar naar de slaapkamer. Ze wil graag op de kruk bevallen en die staat al klaar. We kijken elkaar aan en zonder iets te zeggen weten we dat we het samen gaan doen. Binnen een half uur wordt Samuel geboren en tegelijk als hij zijn eerste kreet laat horen komt zijn vader Robert huilend de kamer binnen. Ze omarmen elkaar en Samuel wordt bijna platgedrukt. Nadat de placenta geboren is op de kruk helpen we Margriet op bed en ga ik koffie en thee maken met natuurlijk een beschuitje er bij. Kunnen ze even lekker samen Samuel bekijken en bijkomen.
Beneden in de keuken komen de eerste zonnestralen naar binnen en geniet ik nog na van deze bijzondere bevalling. De kraamverzorgster komt binnen en samen brengen we de koffie en beschuitjes met blauwe muisjes naar boven. Daar ligt een gelukkig stel in bed te stralen met een baby aan de borst. Nadat ik Samuel heb nagekeken en gewogen ga ik weer naar huis. In de auto nog steeds met een big smile op mijn gezicht. Deze bevalling zal ik nooit vergeten.
Alle namen in het blog zijn verzonnen, de situaties zijn wel echt gebeurt.