Als je bloed verliest tijdens de zwangerschap dan schrik je natuurlijk altijd. We geven je hieronder wat meer informatie over bloedverlies, de mogelijke oorzaken en wanneer je zeker contact met ons dient op te nemen. We maken onderscheid tussen verschillende perioden in de zwangerschap.
Eerst een algemene tip bij bloedverlies en erg belangrijk:
Als je contact met ons opneemt en het is nodig om het bloedverlies te beoordelen, dan is het wel handig als we kunnen zien wat jij hebt gezien. Trek dus bijvoorbeeld nooit het toilet door! Bewaar je maandverbandje of ondergoed. Zorg dat je het bloedverlies goed kunt beschrijven als je ergens bent waar we niet naar je toe kunnen komen of maak een foto waarbij de hoeveelheid goed te zien is. Dus niet helemaal ingezoomd, maar met je ondergoed erbij, dan kunnen we de hoeveelheid beter beoordelen.
Eerste 12 weken
Wanneer je in de eerste drie maanden van de zwangerschap via de vagina bloed verliest, dan hoeft dat niet altijd op een miskraam te wijzen. Bloedverlies vroeg in de zwangerschap komt bij ongeveer 20 % van de zwangeren voor. Bij de helft van de vrouwen houdt het bloedverlies na enkele dagen weer op en blijft de zwangerschap gewoon bestaan.
Vaak komt het bloedverlies van een geknapt bloedvaatje in de baarmoedermond. Deze raakt al vroeg in de zwangerschap goed doorbloed onder invloed van de zwangerschapshormonen. Het bloedverlies kan bruinig zijn, wanneer het maar een klein beetje is en het dus eigenlijk al oud bloed is, maar het kan ook helderrood zijn en eventjes blijven druppelen zoals bijvoorbeeld bij een bloedneus.
In de andere helft van de gevallen komt het bloed uit de baarmoeder zelf en kan het betekenen dat het niet goed zit met de zwangerschap en dat het een eerste teken is dat je een miskraam zult krijgen. Aan de buitenkant kun je natuurlijk niet zien waar het bloedverlies vandaan komt. Alleen een echo zal, afhankelijk van de zwangerschapsduur, wat kunnen zeggen of het goed gaat met de baby.
Wat zijn verschijnselen van een miskraam?
Wanneer bloedverlies aanhoudt en je daarbij buikpijn hebt, stolsels en stukjes weefsel verliest, dan duidt dit hoogstwaarschijnlijk op een miskraam. Een vruchtzakje ziet eruit als een klein blaasje (kan ongeveer ter grootte van een pingpongballetje zijn) waar pluizige vlokken aan vast kunnen zitten. Vaak is het weefsel wat lichter van kleur en voelt een beetje zacht en sponsachtig aan. Het kan zijn dat het al in zo´n vroeg stadium is misgegaan dat je niet eens een vruchtzakje zult herkennen, omdat het nog zo klein is. Meestal zijn het dan een paar stolseltjes die je verliest. Het bloedverlies bij een miskraam duurt ongeveer een week. Meestal gaat een miskraam gepaard met weeënachtige pijn in de onderbuik, en lijkt het op menstruatiepijn. Verder kan het zwangerschapsgevoel ineens veranderd of verdwenen zijn.
Onderzoek
Door lichamelijk onderzoek kan geen volledige zekerheid worden verkregen over het verloop van uw zwangerschap. Ook een echo kan in de eerste periode van de zwangerschap meestal geen zekerheid bieden. Soms zie je het hartje op een echo nog niet kloppen terwijl de zwangerschap wel intact is. Als het hartje op de echo wel klopt kan er alsnog een miskraam ontstaan. Een zwangerschapstest is in deze periode niet zinvol, aangezien de uitslag ook na een miskraam nog enige tijd positief kan blijven. Als je op de echo een hartje hebt zien kloppen bij een kindje wat is gemeten en meer dan 8 weken bleek, dan is de kans dat het daarna nog misgaat 3%.
Hoe ontstaat een miskraam?
Een op de 5-10 zwangerschappen eindigt in een miskraam. Uit onderzoek blijkt dat het uitgestoten vruchtje meestal een afwijkende aanleg heeft. Door de afwijking vertraagt of stopt de ontwikkeling van het vruchtje. Meestal wordt het dan op een natuurlijke manier afgestoten.
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kunnen bijvoorbeeld vrijen, vallen, fietsen, paardrijden of motorrijden geen miskraam veroorzaken.
Roken, het drinken van alcohol, een ongezonde leefstijl, ondergewicht of overgewicht en een hogere leeftijd vergroten wel de kans op een miskraam.
Wat kun je er zelf aan doen?
Een miskraam is niet tegen te houden; niet met medicijnen en ook niet met bedrust. Het afstoten van het vruchtje is een natuurlijke gebeurtenis. Als je weefsel verliest, hoef je dat niet te bewaren. Als je wilt, kun je weefsel dat op een vruchtzakje lijkt bewaren en ons overdag bellen op het 06-nummer. Wij kunnen dan met je bespreken of je er behoefte aan hebt het samen te bekijken. We kunnen in de meeste gevallen alleen bepalen of het vruchtzakje compleet is, andere conclusies zoals of er een afwijking in het spel was, kunnen we bijna nooit beoordelen omdat het kindje, als het al te zien is, vaak te klein is.
Wanneer moet je contact opnemen?
Als je bloedverlies hebt mag je altijd contact met ons opnemen, maar in de volgende gevallen moet je echt contact met ons opnemen. Bel dan op het 06-nummer.
Het verdere verloop zal je moeten afwachten. Meestal houdt de bloeding na enkele dagen tot maximaal twee weken vanzelf op. Je kan nu de volgende menstruatie afwachten en intussen mag je gewoon weer zwanger worden als je dat wilt. Als er toch weefsel achterblijft in de baarmoeder, komt je cyclus niet goed op gang en kan je niet zwanger worden. Het is dus niet gevaarlijk om zonder een menstruatie af te wachten weer zwanger te worden. Soms kan het wel praktisch zijn omdat je dan wat beter weet hoe ver je ongeveer zwanger bent, maar voor ons is dit niet belangrijk.
Een miskraam kan een ingrijpende gebeurtenis zijn, probeer er met andere mensen over te praten. Je zal merken wanneer je er over praat, dat een aantal vrouwen in je omgeving hetzelfde hebben meegemaakt omdat het regelmatig voorkomt. Ervaringen delen helpt je te verwerken wat je hebt meegemaakt.
12 tot 37 weken
Als je in deze periode bloedverlies hebt, moet je altijd contact met ons opnemen.
Vaak is de oorzaak voor bloedverlies in deze weken het bloeden van de baarmoedermond. Als dit een enkele keer gebeurt is dat niet erg, als het vaker gebeurt, willen we toch graag uitsluiten wat hier de oorzaak van is. We zullen je verwijzen naar de gynaecoloog en daar wordt onderzocht door middel van een echo en onderzoek van de baarmoedermond of er een oorzaak te vinden is.
Een andere oorzaak van bloedverlies kan een laag liggende placenta zijn, dit is iets wat we altijd willen uitsluiten, omdat dit ook consequenties kan hebben voor je bevalling. Als de placenta namelijk helemaal voor de uitgang ligt en gedurende de zwangerschap niet omhoog groeit dan kan de baby niet op de normale manier geboren worden en zal er een keizersnede nodig zijn. Veel mensen kiezen voor een 20 weken echo (SEO). Hier wordt ook gekeken naar de ligging van de placenta, dus deze oorzaak is bij veel mensen al uitgesloten.
Heel soms laat een placenta (gedeeltelijk) los. Dit komt in slechts 0,2 % van alle zwangerschappen voor. Soms heb je dan wat bloedverlies, maar dit gebeurt niet altijd. Vaak gaat het (gedeeltelijk) loslaten van de placenta gepaard met (veel) aanhoudende buikpijn. Dit zakt ook niet af met rustig aan doen. Daarom is bloedverlies dus altijd reden om ons te bellen en ons je klachten te vertellen.
Vanaf 37 weken zwangerschap
Vanaf 37 weken mag je bevallen. De baarmoedermond gaat zich dan ook steeds meer klaarmaken voor de bevalling. Soms gaat dit gepaard met wat slijmerige afscheiding. Soms ook wat rozige afscheiding als er een druppeltje bloed bij zit. Dit kan geen kwaad. Op het moment dat je bloed verliest zoals bij een menstruatie of als het bloeden, ook al is het maar een klein beetje, niet stopt en je er een verbandje voor moet gebruiken, dan is dat altijd reden om contact met ons op te nemen.
Bij twijfel is het altijd goed om ons te bellen. Liever een keer vaker bellen, dan ongerust blijven!
Helderrood bloedverlies tijdens de weeën is iets wat heel vaak voorkomt, dit is dan bijna altijd slijmerig. Als je ervan schrikt of als de hoeveelheid als een menstruatie is en we zijn niet bij je op dat moment, neem dan ook weer contact met ons op!